Έθνος

15/8/2009

 

Ισχυρό ναρκωτικό τα παιχνίδια στο Ιντερνετ

 


Η πρώτη μονάδα απεξάρτησης ενηλίκων από το Διαδίκτυο λειτουργεί στο «18 Ανω» λιγότερο από δύο μήνες με μεγάλη προσέλευση χρηστών



Με τον καιρό ο Νίκος ξέκοψε κι από τους λίγους φίλους που είχε. Κοιμόταν στις 7 το πρωί. Ξεχνούσε να φάει. Εφτασε στο σημείο να κάθεται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή δεκαπέντε ώρες, ίσως και περισσότερο. Ολη του η ζωή κι ας είναι 24 ετών, περιστρεφόταν γύρω από ένα παιχνίδι στο Ιντερνετ. Στο τέλος χώρισε και με την κοπέλα του, ύστερα από σχέση τεσσάρων ετών.


Τώρα η πρώην σύντροφός του, η 23χρονη Δ.Π., προσπαθεί να τον πείσει ότι πρέπει να μπει σε πρόγραμμα απεξάρτησης, να ξανακερδίσει τη θέλησή του για ζωή.

Η παθολογική εξάρτηση από το Διαδίκτυο δεν αποτελεί πλέον... προνόμιο παιδιών και εφήβων. Αφορά και απόλυτα συνειδητοποιημένους ενηλίκους, που υποτίθεται ότι «πατούν γερά στα πόδια τους». Μοιραία λοιπόν, μετά τα 3 κέντρα απεξάρτησης εφήβων από το Διαδίκτυο που λειτουργούν στη χώρα μας, ξεκίνησε να λειτουργεί και η πρώτη μονάδα για ενηλίκους.

Παρόλο που ο όρος εξάρτηση έχει παραδοσιακά χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τον βιολογικό εθισμό από ουσίες, πλέον χρησιμοποιείται και για την υπερβολική χρήση του Διαδικτύου. Η μοναξιά, οι κρίσεις μέσα στην οικογένεια, η ανεργία είναι μερικές από τις αιτίες που οδηγούν ενηλίκους, κυρίως μέχρι την ηλικία των 25, να κρύβονται από την καθημερινότητα, επιλέγοντας έναν άλλο, υποτίθεται πιο ασφαλή και ανώδυνο, τρόπο ζωής.

Η Μονάδα Παθολογικής Χρήσης Διαδικτύου, ενταγμένη στη Μονάδα Απεξάρτησης «18 Ανω», αν και λειτουργεί λιγότερο από δύο μήνες έχει μεγάλη προσέλευση... ψηφιακά εξαρτημένων που ζητούν βοήθειά και ήδη 6 άτομα συμμετέχουν στο πρόγραμμα αποτοξίνωσης.

Στόχος της είναι η θεραπεία από την παθολογική χρήση του Διαδικτύου, μέσω ατομικής και ομαδικής ψυχοθεραπείας, αλλά και μέσα από ομάδες τέχνης και σωματικής έκφρασης.

Κατάχρηση.
«Αυτό που φταίει δεν είναι το μέσο. Αλλά το ποιος είναι ο άνθρωπος και σε ποιο περιβάλλον ζει. Δεν φταίει το Διαδίκτυο, δεν μπορούμε να το κατηγορήσουμε. Ποτέ η κατάχρηση του Διαδικτύου δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόσωπο είναι το πρόβλημα», λέει ο κλινικός ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής της Μονάδας, Βασίλης Σταυρόπουλος.

Τα διαδραστικά παιχνίδια, που όλο και πληθαίνουν στο Διαδίκτυο, όπως και ο τζόγος, είναι τα πιο επικίνδυνα για να εθιστεί κάποιος χρήστης. «Οι εφαρμογές υψηλού κινδύνου είναι οι διαδραστικές κι αυτό επειδή υπάρχει επαφή με άλλους», τονίζει ο κλινικός ψυχολόγος κ. Σταυρόπουλος.

Οπως λέει ο ίδιος, πρόκειται για ανθρώπους μόνους, με βαρύ συναίσθημα, με μειωμένες δεξιότητες, με προβλήματα μέσα στην οικογένεια, ανθρώπους που κάνουν δύσκολα σχέσεις. Στη Μονάδα ωστόσο έχει παρατηρηθεί ότι μέχρι στιγμής έχουν προσέλθει και άτομα που κατάφεραν να απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά και στην προσπάθειά τους να το καταφέρουν βρήκαν διέξοδο στο Διαδίκτυο.

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Για τους εθισμένους στο Διαδίκτυο ο «έξω κόσμος» είναι βαρετός. Ενοχλούνται από τα εξωτερικά ερεθίσματα όταν βρίσκο­νται μπροστά στον υπολογιστή και έχουν μειωμένη κοινωνική επαφή. Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο κ. Βασίλη Σταυρόπουλο (φωτό), το πρώτο βήμα για να παλέψει κάποιος την εξάρτησή του είναι να την αποδεχθεί. Να καταλάβει ότι έχει πρόβλημα. Οι νέοι σήμερα έχουν πιο ισχυρές αντιστάσεις και καλύτερο νοητικό δυναμικό.

Πώς αντιλαμβάνεται κάποιος ότι αρχίζει να εθίζεται; «Οταν είναι περισσότερες από 2-3 ώρες καθημερινά "συνδεδεμένος" και πάνω από 5 ώρες το Σαββατοκύριακο. Και κυρίως όταν συνδέεται στο Ιντερνετ για να ανακουφιστεί. Αυτό διαφοροποιεί τον υγιή χρήστη από τον εξαρτημένο».

ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Προτίμησε το παιχνίδι από εμένα

Η 23χρονη Δ.Π., ύστερα από τέσσερα χρόνια σχέσης με τον Νίκο, αναγκάστηκε όπως μας λέει, να του θέσει το δίλημμα: «Το παιχνίδι ή εγώ». «Ναι, το είπα. Οπως είπα να πάμε και σε έναν ειδικό να τον βοηθήσει. Αρνήθηκε το πρόβλημα. Προσπάθησα να γυρίσω τον εθισμό σε αγάπη και του είπα να ασχοληθεί επαγγελματικά με τα κομπιούτερ αφού η λογιστική δεν του άρεσε. Είπα μήπως γινόταν πιο ευτυχισμένος». Τελικά ο σύντροφός της διάλεξε το... παιχνίδι στο Διαδίκτυο. Κλειστός χαρακτήρας, φοιτητής σε μία σχολή που δεν τον γέμιζε, με ελάχιστους φίλους, με έναν πατέρα που δούλευε νύχτα και έλειπε πολλές ώρες από το σπίτι και με ένα λάπτοπ στην κατοχή του, ο νεαρός φίλος της 23χρονης κοπέλας «κόλλησε» σιγά σιγά, παίζοντας διαδραστικά παιχνίδια. «Ξεκίνησε να παίζει ένα παιχνίδι για το οποίο έπρεπε να διαθέσει πολλές ώρες για να το μάθει. Ο εθισμός του ήταν σταδιακός. Εγώ, λόγω σπουδών και δουλειάς, έλειπα πολλές ώρες, έτσι ήταν πιο εύκολο γι’ αυτόν να "ξεφύγει". Θυμάμαι, όταν βρεθήκαμε σε ένα εμπορικό κέντρο, μου ζήτησε να του κάνω δώρο έναν ήρωα από το παιχνίδι, ενώ ο ήχος στο κινητό του είχε θέμα πάλι από το παιχνίδι». Οπως λέει η ίδια, ο Νίκος ένιωθε άνετα να βγαίνει έξω μόνο με άτομα που είχε γνωρίσει από το Διαδίκτυο. Μιλούσε μόνο μαζί τους, έβγαινε μαζί τους σε Ιντερνετ καφέ, όπως συμβαίνει με τους περισσότερους εξαρτημένους χρήστες, και μέρα με τη μέρα έβλεπε τις αλλαγές στον χαρακτήρα του. «Εβαζε στις 3 το πρωί το ξυπνητήρι επειδή στο παιχνίδι ο χαρακτήρας που είχε έπρεπε να δουλέψει για να αγοράσει εξοπλισμό -ακόμη και με αληθινά χρήματα- και επειδή εκείνη την ώρα όλοι κοιμόντουσαν, μπορούσε να μαζέψει πιο πολλά. Κάποιες φορές ξημέρωνε και ο Νίκος ακόμα ήταν στην οθόνη», μας λέει η Δ.Π.

Οι αιτίες
Η μοναξιά, η ανεργία και η κρίση μέσα στην οικογένεια οδηγούν τους ενήλικους στην εξάρτηση.

Εθισμός
Οταν κάποιος είναι περισσότερες από 2-3 ώρες καθημερινά «συνδεδεμένος» και πάνω από 5 ώρες το Σαββατοκύριακο.

«18 Aνω»
www.18ano.gr, τηλ. 210 6448980, 210 6448003
blog: http://internetaddiction18ano.wordpress.com

Ματίνα Δεμελή

Πρόσφατα άρθρα