Ενημέρωση

Με τον ανταγωνισμό αναδύεται και η ... «σκιώδης» εκπαίδευση

13/08/2011  

Έκθεση εμπειρογνωμόνων για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαπιστώνει «δραματική αύξηση» στους μαθητές που παρακολουθούν φροντιστήριο.

Ο ανταγωνισμός, ιδιαίτερα μπροστά στις εξετάσεις επιλογής για την ανώτατη εκπαίδευση και ανάλογες δοκιμασίες, γιγαντώνει το φαινόμενο της παραπαιδείας

"Δραματική αύξηση» της φροντιστηριακής εκπαίδευσης διαπιστώνεται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς η παραπαιδεία συναντάται όπου υπάρχει ανταγωνισμός για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση, όπου υπάρχει σχολείο που δεν ολοκληρώνει το ρόλο του, όπου υπάρχουν ανισότητες. Με το ζήτημα ασχολήθηκε πρόσφατα, σε έρευνα που εκπόνησε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων στις Κοινωνικές Επιστήμες της Εκπαίδευσης και της Κατάρτισης (NESSE), ένα όργανο που λειτουργεί συμβουλευτικά προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ζητήματα της Παιδείας.

Στη χώρα μας, τα φροντιστήρια είναι μια πραγματικότητα, ως επιχειρήσεις που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους. Η ύπαρξή τους υπαγορεύεται από τον έντονα ανταγωνιστικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, που επιπλέον, στερεί από το σχολείο το μορφωτικό του ρόλο. Δεν καταργήθηκαν με τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του συστήματος εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά αντίθετα πλέον με παραλλαγές τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα έχουν «κατεβεί» και στη βαθμίδα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Και όπως προκύπτει από την έρευνα, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

«Παράλληλα με τα κύρια εκπαιδευτικά συστήματα στην ΕΕ υπάρχουν "σκιώδη εκπαιδευτικά συστήματα" ιδιωτικής συμπληρωματικής εκπαίδευσης. Αυτά έχουν διογκωθεί σημαντικά από άκρη σε άκρη στην ΕΕ όμως λίγη προσοχή τους έχει δοθεί, παρόλο που έχουν βαθιές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις». Τα παραπάνω σημειώνει στην εισαγωγή της έκθεσης, η οποία δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάη, ο Jan Truszczyski, γενικός διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της ΕΕ. Ο τίτλος της έκθεσης είναι «η πρόκληση της σκιώδους εκπαίδευσης» και - όπως εξηγείται - χρησιμοποιείται ο όρος «σκιώδης», γιατί λειτουργεί παράλληλα και ακολουθεί το εκπαιδευτικό σύστημα και τις αλλαγές του. Οπως διευκρινίζεται, το NESSE μελέτησε αποκλειστικά τα φροντιστήρια σε διδακτικά αντικείμενα του σχολείου και δε συμπεριέλαβε άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες που γίνονται επί πληρωμή.

Οι λόγοι που οδηγούν τους μαθητές στο φροντιστήριο στις ευρωπαϊκές χώρες, όπως καταγράφονται, είναι οι ίδιοι που οδηγούν και στην Ελλάδα τις οικογένειες στο κατώφλι τους. «Κάθε χρόνο, οικογένειες στην ΕΕ ξοδεύουν εκατομμύρια, προκειμένου να συμπληρώσουν τη σχολική εκπαίδευση των παιδιών τους, θέλοντας να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους θα αποδώσουν επαρκώς στις εξετάσεις και για έργο που θα έπρεπε - κανονικά - να γίνεται στο σχολείο», διαπιστώνεται στην έκθεση. Εκτιμάται ότι «η ιδιωτική συμπληρωματική εκπαίδευση διαφόρων ειδών χρησιμοποιείται για να γεφυρώσει εν μέρει το χάσμα και κυρίως να βελτιώσει και να διατηρήσει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των παιδιών τους».

«Οι εξετάσεις καθορίζουν τις μελλοντικές διαδρομές που είναι διαθέσιμες στους μαθητές», σημειώνεται και αναφέρεται ότι στα περισσότερα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα, οι εξετάσεις στο τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθορίζουν τη μελλοντική πορεία των μαθητών, ενώ μερικά εκπαιδευτικά συστήματα έχουν ανάλογες εξετάσεις σε μικρότερες τάξεις. Και όπου υπάρχουν εξετάσεις, υπάρχει και ιδιωτική παραπαιδεία, η οποία υπάρχει ανάλογα με το σύστημα εισαγωγής. Ετσι παρατηρείται ζήτηση για φροντιστήριο και για τις απολυτήριες εξετάσεις και για τις ειδικές ατομικές εξετάσεις που γίνονται για εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Μάλιστα, αναφέρεται και το παράδειγμα χωρών στις οποίες είναι ανεπτυγμένος ο τύπος φροντιστηρίου σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από πανεπιστημιακούς. Οπως επισημαίνεται, οι φροντιστές δεν είναι απαραίτητο να έχουν παιδαγωγικές γνώσεις, καθώς έργο τους είναι να παρέχουν συμβουλές και σχετική καθοδήγηση σε μαθητές λυκείου για τις εξετάσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια.

Αιμορραγία για τις λαϊκές οικογένειες

Οπως προκύπτει από την έκθεση, ο τομέας των φροντιστηρίων είναι μια πολύ επικερδής επιχείρηση που ζει απομυζώντας το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών. Στο Βέλγιο, η φροντιστηριακή εκπαίδευση επεκτάθηκε ραγδαία στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Περιγράφεται ως «μια ζουμερή αγορά» και ένα στα 10 παιδιά εκτιμάται ότι θα ζητήσει φροντιστήριο. Στη Βουλγαρία, η φροντιστηριακή εκπαίδευση περιγράφεται σαν «βιομηχανία που ανθίζει». Στην Ιταλία, γίνεται λόγος για ανάλογη... «έκρηξη».

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην Αυστρία ένα 20% των γονιών πληρώνουν για φροντιστήριο για τα παιδιά τους. Στη Λιθουανία, το 62% των φοιτητών πανεπιστημίου που πήραν μέρος στην έρευνα δήλωσαν ότι πήγαν φροντιστήριο την τελευταία τάξη του λυκείου. Στη Σλοβακία, το 56% των μαθητών σε παράλληλη έρευνα δήλωσε ότι πήγε ιδιωτικό φροντιστήριο. Στην Πορτογαλία, το 55% των υποψηφίων για τις εθνικές εισαγωγικές εξετάσεις πήγε φροντιστήριο από τη 10η έως τη 12η τάξη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, περίπου 12% των μαθητών δημοτικού και το 8% των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πηγαίνουν φροντιστήριο. Ακόμα και στις σκανδιναβικές χώρες, με το πολυδιαφημισμένο εκπαιδευτικό τους σύστημα, υπάρχουν φροντιστήρια σε μικρότερο βαθμό. Ωστόσο, αυτό δεν «αθωώνει» το εκπαιδευτικό τους σύστημα, το οποίο είναι κατακερματισμένο, προσανατολισμένο στις δεξιότητες, με Παιδεία που παρέχεται ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης που έχει την ευθύνη γι' αυτή, μεγάλο ποσοστό που στρέφεται στην πρόωρη κατάρτιση...

Οπως καταγράφονται στην έκθεση, τα έξοδα των νοικοκυριών σε Κύπρο και Ελλάδα είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτα, επειδή ισοδυναμούν περίπου στο 17% και 20% των κρατικών δαπανών για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αντίστοιχα στη Γαλλία, το 2007 κόστισαν στις οικογένειες 2.210 εκ. ευρώ, στη Γερμανία το 2010 μεταξύ 942 και 1.468 εκ. ευρώ. Στην Ελλάδα, το 2008, δαπανήθηκαν 952 εκ. ευρώ. Στο Λουξεμβούργο το 2000 έγινε έρευνα σε δείγμα 907 μαθητών λυκείων. Οι μισοί είχαν πάει φροντιστήριο κάποια στιγμή της σχολικής τους ζωής και το ένα τέταρτο πήγαινε φροντιστήριο εκείνη τη στιγμή. Από τους μαθητές της 7ης τάξης, φροντιστήριο πήγαινε το 40%. Στην Πορτογαλία, μια κρατική έρευνα το 2005 σε 30.686 υποψηφίους για τις εθνικές εισαγωγικές εξετάσεις έδειξε ότι το 54,7% έκανε φροντιστήριο στις δύο τελευταίες τάξεις.

Αναδυόμενη... «βιομηχανία»!

Σε παγκόσμιο επίπεδο, απλώνονται και επιχειρηματικοί κολοσσοί με διεθνή δραστηριότητα και τεράστια κέρδη, που προσφέρουν φροντιστηριακές υπηρεσίες σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Χαρακτηριστικά αναφέρονται η εταιρεία Kumon που έχει την έδρα της στην Ιαπωνία, και σύμφωνα με την ίδια έχει 4 εκατομμύρια μαθητές σε 26.000 κέντρα που λειτουργούν με φράντσαϊζινγκ μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, η Γερμανία, η Ιρλανδία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η εταιρεία Kip McGrath έχει έδρα στην Αυστραλία και λειτουργεί σε τέσσερεις ηπείρους και στην Ευρώπη έχει κέντρα στην Ιρλανδία, στην Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στην Ευρώπη, η Acadomia έχει τις περισσότερες επιχειρήσεις της στη Γαλλία, αλλά τώρα έχει επεκταθεί στην Ισπανία και στην Πορτογαλία. Μάλιστα, γίνεται η παρατήρηση ότι «στις ευρωπαϊκές χώρες δε φαίνεται να υπάρχουν "φροντιστές - αστέρες" του είδους που συναντά κανείς στο Χονγκ Κονγκ, όπου έφηβοι βλέπουν τους φροντιστές τους σαν... σταρ του σινεμά και όπου μαθητές συνωστίζονται σε μεγάλα αμφιθέατρα όπου μεταδίδονται μαθήματα με βίντεο».

Το υπουργείο Παιδείας υπόσχεται «χτύπημα» των φροντιστηρίων, με την ανάρτηση σε ιστοσελίδα προσβάσιμη από τους μαθητές εκπαιδευτικού υλικού. Η ιδέα αυτή έχει αξιοποιηθεί ήδη επιχειρηματικά από την εταιρεία TutorVista, με έδρα την Ινδία η οποία παρέχει φροντιστήριο μέσω ίντερνετ σε πελάτες σε όλο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένου και του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στη μελέτη παρατηρείται διαφορά στα ποσοστά των μαθητών που πηγαίνουν φροντιστήριο ανάλογα με τις περιοχές. Στη Ρουμανία μια έρευνα του 2010 έδειξε ότι το 27% των μαθητών σε αστικές περιοχές πάει φροντιστήριο και στις αγροτικές το 7%. «Οικογένειες που ανήκουν σε ανώτερες κοινωνικο-οικονομικές ομάδες έχουν μεγαλύτερες ευκαιρίες να επενδύσουν στα φροντιστήρια, και συνήθως κάνουν χρήση αυτών των ευκαιριών», αναφέρεται στην έκθεση, ενώ παρατίθενται ανησυχίες ερευνητών ότι αυτή η κατάσταση «μπορεί να επιδεινώσει τις εκπαιδευτικές ανισότητες».

Ωστόσο, ως προς το «διά ταύτα» οι «λύσεις» που προτείνουν οι εμπειρογνώμονες είναι... διαχειριστικές. Κάνουν συστάσεις προς τους πολιτικούς να σκεφτούν τρόπους να βάλουν κανόνες και να ελέγξουν την παραπαιδεία, να εξασφαλίσουν φερέγγυες υπηρεσίες, προσόντα στους φροντιστές, αξιολόγηση, διασφάλιση της εκπαίδευσης και μίνιμουμ κανόνων, φορολόγηση των εισοδημάτων όσων κάνουν φροντιστήρια και σήμερα φοροδιαφεύγουν...
Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ

  Με το πρόσχημα της κρίσης

13/08/2011

«Μια που βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντε - έξι» και, στην προκειμένη περίπτωση, ο «παπάς» είναι η οικονομική κρίση, την οποία επικαλούνται διάφοροι εκπρόσωποι του υπουργείου Παιδείας για να δικαιολογήσουν τη βαθιά ταξική κυβερνητική πολιτική. Θύματα της πολιτικής τους, της κρίσης, των μνημονίων, είναι οι μαθητές, τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, οι εκπαιδευτικοί, οι καθαρίστριες των σχολικών μονάδων, οι οικογένειες όλων των παραπάνω.

«Θα είναι η πιο δύσκολη σχολική χρονιά - η φετινή - λόγω της οικονομικής κρίσης, μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», είναι μια από τις τελευταίες δηλώσεις που ακούστηκαν - ανήκει στον γενικό γραμματέα του υπ. Παιδείας, Βασίλη Κουλαϊδή, και έγινε σε ραδιοφωνικό σταθμό. Για δύσκολη σχολική χρονιά μιλούν και οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες και προειδοποιούν με κινητοποιήσεις στην έναρξη του σχολικού έτους.

Και πώς να μην είναι, αφού το έγκλημα της κυβέρνησης είναι προσχεδιασμένο εδώ και χρόνια και προβλέπει σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς (μόνο 600 προσλήψεις εκπαιδευτικών θα γίνουν φέτος, τη στιγμή μάλιστα που συνεχίζονται οι αθρόες συνταξιοδοτήσεις δασκάλων και καθηγητών), χωρίς βιβλία, χωρίς υποδομές, με νέο κύμα συγχωνεύσεων - καταργήσεων σχολικών μονάδων να επέρχεται και με αναπληρωτές, ωρομίσθιους, καθαρίστριες να δουλεύουν για ψίχουλα, σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας για άλλη μια χρονιά.

Βέβαια, η κυβέρνηση «θα κάνει ..."ηρωικές" προσπάθειες» και στον τομέα της Εκπαίδευσης. Θα ξεζουμίσει ηθικά και ψυχολογικά τους άνεργους εκπαιδευτικούς, μέσω των προγραμμάτων «κοινωφελούς εργασίας», οι οποίοι με πεντάμηνες συμβάσεις, μειωμένα δικαιώματα θα κληθούν να καλύψουν κενά. Θα στείλει, όπως ισχυρίζεται, τα βιβλία με ...μερικές μέρες καθυστέρηση. Θα βάλει πιο δυναμικά στο περιεχόμενο της Εκπαίδευσης τις ΜΚΟ και τους επιχειρηματίες. Θα πετάξει το μπαλάκι στις οικογένειες, που θα κληθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη ακόμη πιο βαθιά, για να καλύψουν ακόμη και τα αυτονόητα, όπως τη θέρμανση του σχολείου. Με λίγα λόγια, ο λαός καλείται να κάνει κι άλλες ηρωικές περικοπές από τη ζωή του, νέες θυσίες.

ΠΗΓΗ: Εφημ. Ριζοσπάστης

-------------------------

   Για τον αριθμό των εκπαιδευτικών στα σχολεία:

Μα πόσοι είμαστε επιτέλους;

 του Πάνου Ντούλα    13/08/2011

  Κοινοτοπίες 10

Του Πάνου Ντούλα

Καθηγητή Αγγλικών

Άρτα, 12-08-2011

Για τον αριθμό των εκπαιδευτικών στα σχολεία:

 Μα πόσοι είμαστε επιτέλους;;;

 Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε με την εξέλιξη του αριθμού των εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία τα έτη 2001-2010. Πρόσφατα, η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε τα στατιστικά στοιχεία για την έναρξη του προηγούμενου σχολικού έτους  2010-11. Σύμφωνα με αυτά και τα στοιχεία για τις άλλες χρονιές που βρίσκονται στην ιστοσελίδα της Αρχής:

 http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE

 φτιάχτηκε 1 πίνακας και 3 γραφήματα που δείχνουν αυτήν τη χρονοσειρά σε Α’βάθμια(Γράφημα 1), σε Β’βάθμια(Γράφημα 2) και συνολικά(Γράφημα 3). Σημειωτέον ότι η Στατιστική Αρχή ΔΕΝ έχει δώσει χρονοσειρές αλλά στοιχεία για κάθε χρονιά μόνο, τα οποία πολλές φορές αντιφάσκουν μεταξύ τους (πχ 2001-2005) προφανώς γιατί αναφέρονται σε διαφορετικά πράγματα  

   Όπως φαίνεται από τον πίνακα και τα γραφήματα, υπάρχει αύξηση και στην ΠΕ και στη ΔΕ: για την ΠΕ από περίπου 56.500 το 2001 σε 74.500 το 2010 ή αύξηση περίπου 32%, και για τη ΔΕ από 64.000 το 2001 σε 82.500 το 2010 ή αύξηση περίπου 28% .Συνολικά, οι εκπαιδευτικοί αυξήθηκαν σε μια δεκαετία από 120.000 σε 157.000 ή περίπου 31% .

Κάποιες παρατηρήσεις για αυτά τα στοιχεία:

 1.                        Εφόσον τα στοιχεία είναι ορθά, η αύξηση αυτή ερμηνεύεται με τα ελάχιστα ψήγματα κοινωνικής πολιτικής που ασκήσανε οι προηγούμενες προμνημονιακές κυβερνήσεις (μέχρι το 2009) λόγω και των αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος. Το Ολοήμερο, ο 13^ος δάσκαλος, η ΠΔΣ κι η Ενισχυτική, η ξένη γλώσσα στην Τρίτη δημοτικού, η μείωση του ΜΟ των μαθητών ανά τμήμα (να είναι καλά κι η υπογεννητικότητα…), οι Σχολικές Βιβλιοθήκες, κ.ά. ήταν κατακτήσεις που βεβαίως απαιτούσαν και προσωπικό.

 2.                        Είναι όμως ορθά τα στοιχεία;;; Σε αυτά περιλαμβάνονται ΟΛΟΙ οι εκπαιδευτικοί ή μόνο οι διδάσκοντες;;; Σε κάποιο σημείο αναφέρεται ότι είναι μέσα κι οι απόντες (πχ αδειούχοι, στελέχη, κ.ά.) ενώ σε άλλο αναφέρεται ρητά πως δεν είναι. Περιλαμβάνονται ΟΛΟΙ με ΚΑΘΕ σχέση εργασίας στο σχολείο;;; Τα νούμερα αναφέρονται μόνο στους μόνιμους ή και στην ελαστική εργασία;;; Στους έχοντες πλήρες ωράριο ή και λίγες ώρες;;; Στους κατέχοντες οργανική ή και σε όσους είναι σε «Διάθεση ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ»;;; Απαντήσεις δεν παίρνουμε δυστυχώς…

 3.                        Εκεί όμως που τα στοιχεία αντιβαίνουν στην κοινή μας λογική είναι στην τελευταία (μνημονιακή) χρονιά του 2010. Πέρσι γνωρίζουμε, χωρίς αμφιβολία, ότι οι προσλήψεις ήταν 2.700 ενώ οι αποχωρήσεις 10.000, δηλ -7.300. Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι υπήρξε κάποια μεταφορά προσωπικού από τη ΔΕ στην ΠΕ (πράγμα που εξηγεί μερικώς και την ταυτόχρονη αύξηση της ΠΕ και αντίστοιχη μείωση της ΔΕ), θα έπρεπε λογικά στο συνολικό νούμερο να είμαστε αρκετές χιλιάδες κάτω.Αντίθετα, το συνολικό νούμερο μένει ακριβώς ίδιο στις 157.000 !!! Πώς γίνεται να έχουμε τόσες λίγες προσλήψεις αλλά τα νούμερα να μένουν ίδια;;; Η μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι αφενός μεν το νούμερο αναφέρεται μόνο στους διδάσκοντες (άρα υπήρξε δραματική μείωση πχ των εκπαιδευτικών αδειών, της μετεκπαίδευσης, αποσπάσεων, κ.ά.) ή αφετέρου ότι η Αρχή ή, πιο πιθανό, η Υπηρεσία του Υπουργείου «παίζει» με τα νούμερα κι αλλού προσθέτει αλλού αφαιρεί την ελαστική εργασία και τους μη έχοντες πλήρες ωράριο.

 4.                        αυτή η σχεδόν ειδυλλιακή εικόνα χρησιμοποιείται για να δείξει ότι ο λόγος εκπαιδευτικών-μαθητών είναι στο 1:10, υπονοώντας ότι οι εκπαιδευτικοί μπαίνουν σε τάξεις 10 μαθητών ενώ γνωρίζουμε ότι ακόμη κι αυτό το νούμερο είναι πλασματικό. Πχ σε ένα σχολείο με 15 καθηγητές και 150 μαθητές, ο λόγος είναι 1:10 αλλά η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν 6(έξι) 25άρια τμήματα…Θα χρησιμεύσει, επίσης, στη δικαιολόγηση των μηδενικών προσλήψεων, την αύξηση του ωραρίου και ενδεχόμενες μετατάξεις-απολύσεις σε κάποιες ειδικότητες στο άμεσο μέλλον.

 5.                        Για όποιον του φαίνονται μεγάλα τα νούμερα και απορεί με αυτά γενικότερα, θα πρέπει να καταλάβει ότι κι η φτώχεια όπως κι ο πλούτος λειτουργούν σωρευτικά. Η αποπτώχευση του δημόσιου σχολείου κι η γενική του αποψίλωση από προσωπικό κ.ά. θα γίνεται σταδιακά ώστε η προσαρμογή να είναι και πιο ομαλή. Πχ πέρσι σταμάτησε η ΠΔΣ και κόπηκε η μετεκπαίδευση κι οι εκπαιδευτικές άδειες, φέτος σταματά το Ολοήμερο στα μικρά σχολεία, περιορίζεται η 2^η ξένη γλώσσα και κλείνουνε 1.000 σχολεία, του χρόνου πιθανώς θα κλείσουνε άλλα 1.000 σχολεία, θα γίνει αύξηση του πραγματικού αριθμού μαθητών ανά τμήμα (που είναι κοντά στο 21-23), του παραχρόνου θα επιβληθούν οι υποχρεωτικές υπερωρίες κι η αύξηση του ωραρίου, κτλ κτλ. Για όποιον απορεί γιατί ακολουθείται αυτή η τακτική, ας έχει υπόψη του ότι και σε άλλες χώρες(πχ Θατσερική Αγγλία ή Ρεϊγκανική/Μπουσική Αμερική) δεν εφαρμόστηκαν αμέσως νεοφιλελεύθερα μέτρα από την αρχή-απλά στην πρώτη τετραετία οι κυβερνήσεις έκοψαν τους διορισμούς και άφησαν να διαλύεται σιγά-σιγά το σχολείο με συνθήματα όπως το «Κανένα παιδί να μη μείνει πίσω»(No Child Left Behind) και μετά, αφού είχαν αγανακτήσει ΟΛΟΙ με την κατάσταση, έφεραν ως φάρμακο και σωτήρια λύση τα αντιδραστικά μέτρα που ήθελαν εξαρχής (ιδιωτικοποίηση, χορηγοί, αξιολόγηση, κατηγοριοποίηση σχολείων-εκπαιδευτικών με κουπόνια, κτλ)… 

Να περιμένουμε, άραγε, να υπάρξει κάποιου είδους διορθωτική ανακοίνωση, όπως περιμένουμε και στην απογραφή του πληθυσμού όπου, ενάντια σε κάθε κοινή λογική και άλλο στοιχείο, η Αρχή ανακοίνωσε ΜΕΙΩΣΗ του πληθυσμού κατά 500.000;;; Όχι τίποτε άλλο αλλά θα πάνε στράφι κι όλες οι φιλότιμες επικοινωνιακές προσπάθειες της αφεντικίνας μας που έδωσε ολόκληρη συνέντευξη για να πει στα ΔΙΚΑ της αφεντικά ότι κατάφερε να μειώσει τους εκπαιδευτικούς κατά 20.000 μέσα σε 2 χρόνια-«παλικαρίσιο» κατόρθωμα με βάση τη Χριστοφιλοπούλου. Δεν μπορεί από τη μια το Υπουργείο να υπερηφανεύεται για μείωση εκπαιδευτικών 20.000 τα δυο τελευταία χρόνια (όπου βεβαίως βάζει και το 2011 που δεν περιλαμβάνεται στον πίνακα) και από την άλλη η Στατιστική Αρχή να δίνει στασιμότητα του αριθμού στις 157.000. Ή ο ένας λέει ανακρίβειες ή ο άλλος δεν ξέρει τη δουλειά του…Ούτε μπορούν οι αριθμοί να χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν από μια ηγεσία που, ακόμη και με τη χρήση της παθητικής φωνής στα λεκτικά της σχήματα, ομνύει στον ορθολογισμό και στην ουδέτερη τεχνοκρατία: δηλ. όποτε μας βολεύει «ο αριθμός των εκπαιδευτικών μειώνεται» και όποτε μας βολεύει «η αναλογία εκπαιδευτικών-μαθητών βελτιώνεται»…

 Σε απλά ελληνικά… κόψτε το δούλεμα!

 Άντε καλό Δεκαπενταύγουστο και καλή χρονιά να έχουμε -τα μερομήνια του Αυγούστου έδειξαν ότι ο χειμώνας φέτος έρχεται νωρίς… 

 ΠΗΓΗ: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=42126

• Προηγούμενο
• Επόμενο