Ενημέρωση

Προς Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στις 4/1/14 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας στην ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ άρθρο με τίτλο : Υποκρισία και καταχνιά του Ανδρέα Δρυμιώτη

Θα ήθελα να παρατηρήσω τα ακόλουθα:

Ορθά αναφέρει ότι δεν πρέπει να συγχέουμε τη φορολογική με την κοινωνική πολιτική. Του διαφεύγει όμως το γεγονός ότι παρομοίως δεν πρέπει να συγχέουμε την κοινωνική με τη δημογραφική πολιτική.

1.      Η έκπτωση στο φόρο ανάλογα με τα προστατευόμενα παιδιά δεν αποτελεί στρέβλωση και δεν έχει καμία σχέση με κοινωνική πολιτική, αλλά αφορά ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα ανάλογο με τη φοροδοτική ικανότητα και τα οικογενειακά βάρη του κάθε φορολογούμενου.

Με το ισχύον σήμερα φορολογικό σύστημα για το ίδιο ποσό φορολογητέου εισοδήματος ο άγαμος, ο έγγαμος χωρίς παιδιά και αυτός που έχει 1 έως 15 ή περισσότερα παιδιά πληρώνει το ίδιο ακριβώς ποσό φόρου. Είναι δίκαιο; Ασφαλώς όχι. Η κοινή λογική λέει ότι το οικογενειακό εισόδημα θα πρέπει να διαιρείται με τον αριθμό των μελών της οικογένειας και το κάθε μέλος της να φορολογείται αφού προηγουμένως αφαιρεθεί το εύλογο για τη διαβίωσή του ποσό.

Το ισχύον σήμερα φορολογικό σύστημα είναι άδικο και πέρα των άλλων παραμέτρων, ο βαθμός αδικίας είναι μεγαλύτερος όσο περισσότερα είναι τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειας.

Η φοροδοτική ικανότητα ενός φορολογουμένου ή μιας οικογένειας προσδιορίζεται αφού αφαιρεθούν οι αναγκαίες ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης για διατροφή, ένδυση, εκπαίδευση, ιατρική φροντίδα (στις περιπτώσεις που αυτή δεν παρέχεται) τουλάχιστον.

Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα θα πρέπει να υπολογίζει φόρο επί του συνόλου των εισοδημάτων του κάθε φορολογούμενου με αυξανόμενους συντελεστές, να ισχύει χωρίς ουσιώδεις μεταβολές για μια δεκαετία και οι όποιες τροποποιήσεις να γίνονται τουλάχιστον μια τριετία πριν την λήξη ισχύος του.

2.      Η κοινωνική πολιτική αφορά τα προνοιακά επιδόματα, τη στήριξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες, τους άπορους και δεν έχει καμία σχέση ή συνάρτηση με τη φορολογική και τη δημογραφική πολιτική.

3.      Η δημογραφική πολιτική έχει άμεση συνάρτηση με την συνέχιση ύπαρξης των Ελλήνων ή την σε επικίνδυνο βαθμό συρρίκνωσή τους. Ήδη υπάρχει γήρανση του πληθυσμού, οι θάνατοι υπερτερούν των γεννήσεων και οι επιπτώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές σύνταξης και περίθαλψης εντονότατες, υπολογιζόμενης ή μη της μαύρης εργασίας. Δυστυχώς δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να δούμε μακρύτερα, για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Το Σύνταγμα προνοεί για ειδική φροντίδα και στήριξη των πολυτέκνων. Το ίδιο και σχετικό ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής από εικοσαετίας. Και αυτό προκειμένου να σταματήσει ο δημογραφικός κατήφορος, να μη γίνει η Ελλάδα χώρα γερόντων. Για το λόγο αυτό είχαν κατά καιρούς δοθεί διάφορα ευεργετήματα στους πολύτεκνους, τα οποία ελέω μνημονίου καταργήθηκαν ή περιορίσθηκαν δραστικά συμπεριλαμβανομένων και αυτών που δεν είχαν οικονομικό κόστος, όπως οι μετεγγραφές φοιτητών. Άμεσο αποτέλεσμα οι οικογένειες που απέκτησαν τέταρτο παιδί το 2013 να μειωθούν πάνω από 35% σε σχέση με αυτές του 2012 και του 2011.

Τα ευεργετήματα τα δίνει η πολιτεία για να επιβραβεύσει εκείνους που κάνουν πολλά παιδιά, γιατί η πολιτεία τα χρειάζεται. Η πολιτεία θέλει πρωταθλητές και ολυμπιονίκες και δίνει κίνητρα ασχέτως εισοδηματικών κριτηρίων. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τους πολύτεκνους. Και καλό είναι να αναφερθείτε σε γνωστά πρόσωπα με αμοιβές εκατομμυρίων, αφενός για παράδειγμα που αποφάσισαν να γίνουν πολύτεκνοι και αφετέρου να μάθουμε τον αριθμό των πολυτέκνων αυτής της κατηγορίας.

Είναι αναληθές ότι μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε κανένας έλεγχος για το πλήθος και την ηλικία των παιδιών που δηλώνονταν στη φορολογική δήλωση, όταν γνωρίζετε ότι μέχρι την καθιέρωση της ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων ήταν απαραίτητη η προσκόμιση του σχετικού πιστοποιητικού. Σε κάθε περίπτωση η ανυπαρξία σωστού ελέγχου δεν μπορεί και δεν πρέπει να αναιρεί ένα δίκαιο μέτρο.

Καλή χρονιά

Δημ. Λάμπος