Ενημέρωση

                 Ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και Υπουργός Οικονομικών  κ.Βενιζέλος σε ένα άρθρο-παρέμβαση  του που δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ(Φ.31-10-2011)με τίτλο: Γιατί την είπες φωνή Πατρίδας; (Ημερολόγιο καταστρώματος του Γιώργου Σεφέρης), σημειώνει ,πως η κρίση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας είναι βαθιά και πολυεπίπεδη. Δεν είναι κρίση μόνον οικονομική ούτε πολύ λιγότερο κρίση απλώς δημοσιονομική. Είναι κρίση ηθική και υπαρξιακή..Δεν θα διαφωνήσουμε με αυτές τις επισημάνσεις, όμως σε ένα κείμενο δύο ολόκληρων  σελίδων ο κ. Αντιπρόεδρος, δεν βρήκε σκόπιμη   την αναγκαιότητα θεσμικών αλλαγών, αφού   η έλλειψη ακριβώς θεσμών  συνετέλεσε στη δημιουργία ενός καθεστώτος που συντηρεί μια κατ’ επίφαση δημοκρατία πλην ενός ανδρός αρχή που  και την καθιστά  Κοινοβουλευτική Δικτατορία με τις εντεύθεν παρενέργειές της .

             Τα κατά καιρούς εκφυλιστικά φαινόμενα των σκανδάλων ,  η θεσμοθετημένη ατιμωρησία τους είναι στην ημερήσια διάταξη. Η κρατική δομή μετά από δεκαετίες νεποτισμού, διαφθοράς, διαπλοκής και αναξιοκρατίας,  αποσάθρωσε επικίνδυνα τον κοινωνικό ιστό, και αποδεικνύεται ότι  το πρόβλημα της Χώρας είναι μερικές από τις κακοδαιμονίες που πλήττουν την κοινωνία μας που οδηγείται  από το κακό στο χειρότερο.

            Οι  προσπάθειες για τη λύση του δανειοδοτικοπιστωτικού προβλήματος της χώρας, μπορεί να χαρακτηρισθούν ως ασπιρίνες σε καρκινοπαθή.

           Εάν  δεν υπάρξει ένα δυναμικό σοκ που να συγκλονίσει ολόκληρη τη χώρα και το πολιτικό μας σύστημα ,δεν πρόκειται καμιά δύναμη να επαναφέρει τη δημοσιονομική νομιμότητα  και πολιτική ηρεμία στη χώρα. Οι εκλογές από μόνες τους δεν μπορούν  να εξυγιάνουν την πολιτική ζωή, η οποία νοσεί αθεράπευτα.   Οι υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις απώλεσαν ήδη από πολλού κάθε ίχνος αξιοπιστίας και υπευθυνότητας. Είναι ανίκανες να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων  και αναξιόπιστες  για  να εκπονήσουν και να υλοποιήσουν ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την διάσωση της Χώρας.

        Αυτή η κατάσταση είναι προϊόν της μη λειτουργίας ουσιαστικά του Δημοκρατικού πολιτεύματος.

        Θεωρώ συνεπώς αναγκαία την επανίδρυση του κράτους, όμως με νομοθετικές πρωτοβουλίες κι όχι στα λόγια. Το πρόβλημα της χώρας μας όπως εξελίχθηκε είναι κυρίως θεσμικό με αποκλειστική ευθύνη των μέχρι τώρα Κυβερνήσεων.

Οι βασικές αρχές μιας Δημοκρατικά διαρθρωμένης κοινωνίας είναι η ισονομία, η ελευθερία λόγου η αξιοκρατία και ο διαχωρισμός των εξουσιών.

  Ο  Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» του όριζε πως υπέρτατη αρχή της δημοκρατίας είναι ο νόμος και όπου  ο νόμος εφαρμόζεται δεν έχει θέση ο δημαγωγός.

            Εάν δεν γίνουν οι αναγκαίες θεσμικές αλλαγές όσα δάνεια και αν ληφθούν, όσα «κουρέματα» και αν γίνουν του χρέους δεν πρόκειται η χώρα μας να ορθοποδήσει εάν δεν υπάρξει δημοκρατία στον τόπο.

Για τα υπάρξει δημοκρατία θεωρούμε αναγκαίες τις παρακάτω θεσμικές μεταρρυθμίσεις:

1.Νέος εκλογικός νόμος που θα διασφαλίζει μια ουσιαστική διακυβέρνηση της χώρας από την πλειοψηφία του λαού. Η πλειοψηφία του λαού να κυβερνά και η μειοψηφία να την ελέγχει. Το εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να μετατρέπει τη μειοψηφία σε πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο με πρόσχημα τη δήθεν  κυβερνητική σταθερότητα. Θα πρέπει να συμβάλλει στη δημιουργία σχετικά πολλών κομμάτων εξουσίας για εναλλαγή τους σ’ αυτή, να υπάρχει ευρύτερη λαϊκή εκπροσώπηση και έλεγχος των κυβερνητικών αποφάσεων.

2.Ουσιαστικός διαχωρισμός των εξουσιών(Νομοθετικής-Εκτελεστικής και Δικαστικής)Σήμερα ο Πρωθυπουργός  ασκεί και ελέγχει όλες τις εξουσίες. Άμεσα ως επικεφαλής της Εκτελεστικής Εξουσίας, και  έμμεσα στη μεν Νομοθετική εξουσία ως αρχηγός του πλειοψηφούντος κόμματος της Βουλής το οποίο έχει και τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, τη δε Δικαστική  εξουσία με το δικαίωμα διορισμού των Προέδρων και Εισαγγελέων του Αρείου Πάγου, του Σ. τ. Ε. του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Έτσι ο εκάστοτε Πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και Πρωθυπουργός είναι ο απόλυτος κύριος της Νομοθετικής, της Εκτελεστικής και της Δικαστικής Εξουσίας. Η εκλογή  των  ανώτατων  δικαστικών  λειτουργών να γίνεται  με μυστική ψηφοφορία από όλα τα μέλη του Σ .τ. Ε., του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Επίσης πρέπει να καθιερωθεί υποχρεωτικά,  χρόνος διεκπεραίωσης όλων των δικαστικών υποθέσεων - και ιδιαίτερα των φορολογικών - όχι πέραν    του εξάμηνου.

3.Θεσμοθετημένη συνταγματικά  Δημοκρατική  οργάνωση και λειτουργία των κομμάτων , με  δικαίωμα προσφυγής των μελών τους στην δικαιοσύνη, σε περίπτωση που θεωρούν ότι η κομματική ηγεσία παραβιάζει τους δημοκρατικούς θεσμούς του κόμματος .Δεν επιτρέπεται   ο εκάστοτε πρόεδρος του κόμματος να  έχει  δικτατορικές εξουσίες, δεν θα  καθορίζει τους υποψηφίους  και στη συνέχεια θα απαιτεί την , απόλυτη υπακοή και υποστήριξη στις αποφάσεις του.

4.Περιορισμός του αριθμού των Βουλευτών σε  διακόσιους όπως  προβλέπει το    άρθρο 51 του Συντάγματος.

5.Απαγόρευση χρηματοδότησης των κομμάτων από ιδιώτες. Οι δαπάνες λειτουργίας των να καλύπτονται από τις εισφορές των μελών και μια  ετήσια κρατική επιχορήγηση αναλογική  με τον αριθμό των μελών τους τον οποίο θα εξακριβώνει  ανεξάρτητη κρατική υπηρεσία. Τα Μ.Μ.Ε.  υποχρεούνται να παρέχουν τον αναγκαίο χρόνο ανάλογο με τον αριθμό των μελών των κομμάτων για την προβολή των προγραμμάτων τους.

6.Καθιέρωση  του ασυμβίβαστου Κυβερνητικού και Βουλευτικού αξιώματος. Όταν βουλευτές εκλεγούν Υπουργοί ή Υφυπουργοί να αποβάλουν το βουλευτικό τους αξίωμα, Έτσι γίνεται πράξη η ανεξαρτησία και ο διαχωρισμός Εκτελεστικής και Νομοθετικής εξουσίας Οι έχοντες Κυβερνητικά αξιώματα δεν θα επιτρέπεται να θέσουν υποψηφιότητα για την αμέσως επομένη κοινοβουλευτική περίοδο, έτσι μειώνεται η τάση δημιουργίας πελατειακών σχέσεων.

7.Δικαίωμα προκήρυξης πρόωρων εκλογών και εις όλως εξαιρετικές περιπτώσεις θα έχει μόνο η Βουλή και μάλιστα αν συμπίπτουν  οι εξής προϋποθέσεις: H Κυβέρνηση να χάσει την πλειοψηφία στη βουλή. Αδυναμία της  βουλής  να  ψηφίσει νέα Κυβέρνηση και τέλος ο αποχωρών Πρωθυπουργός να μην επιτρέπεται στην επομένη κοινοβουλευτική περίοδο να γίνει πάλι Πρωθυπουργός.

8.Ουσιαστική διοικητική, οικονομική και βιώσιμη αποκέντρωση των εξουσιών.  Απαραίτητη η  μείωση των Περιφερειών από 13 σήμερα  στις 6, και αφού βέβαια προηγουμένως  ληφθούν υπόψη ιστορικά, γεωγραφικά, πληθυσμιακά, οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια.  Ο πληθυσμός τους δεν θα πρέπει να υπολείπεται του ενός εκατομμυρίου ατόμων. Η κατανομή των φορολογικών εσόδων θα πρέπει να οδηγεί με τη βοήθεια ενός συστήματος οικονομικής αντιστάθμισης , σε όλες τις Περιφέρειες έτσι ώστε  να μην έχουν λιγότερα κατά κεφαλή έσοδα από το 80% των μέσων  εσόδων.

            Εάν δεν γίνουν  οι παραπάνω μεταρρυθμίσεις όποια και εάν είναι η τύχη των ρυθμίσεων του δημόσιου χρέους  η πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας θα παραμείνει  στάσιμη και  σοβαρά νοσούσα.