Πιο συγκεκριμένα ξενιτεύτηκαν περίπου 850.000 έλληνες πολίτες ηλικίας 20-40 ετών, δηλ. στην πιο παραγωγική ηλικία τους. Από τότε συνεχίζεται ο δημογραφικός μαρασμός, αφού κανείς δεν φρόντισε ώστε να ανακοπεί αυτό το ρεύμα. Μάλιστα σήμερα έχουμε τα ακριβώς αντίθετα μέτρα.
Το 1961 είχαμε 150.716 γεννήσεις ενώ το 2010 όλες οι γεννήσεις στην Ελλάδα έφθασαν περίπου στις 100000, δηλ. μείωση 56%.
Την χρονιά που πέρασε δηλ. το 2010 ο ετήσιος μέσος όρος γεννητικότητας κατρακύλησε σε νούμερα όπως 0.9 ή 0.8. Αυτός είναι ο σωστός δείκτης και όχι 1,28 όπως συχνά λέγεται ή αφήνεται να εννοηθεί.
Και μάλιστα έχουμε και ένα ακόμη οικτρό ποιοτικό χαρακτηριστικό ότι δηλ. στις 100000 περίπου γεννήσεις το 2010 το 70% από αυτές είναι γεννήσεις Ελληνίδων, ενώ το 30% είναι γεννήσεις αλλοδαπών, με ότι συνεπάγεται αυτό στο μέλλον για την Ελληνική κοινωνία.
Και πάνε πολλά χρόνια πλέον όπου οι θάνατοι υπερβαίνουν τις γεννήσεις με άλλα λόγια οι κηδείες ξεπερνούν τις βαπτίσεις. Και παρόλα αυτά που δείχνουν τα νούμερα οι πολιτικοί εξακολουθούν το ίδιο βιολί.
Πρόσφατα ήρθαν τα νέα εξοντωτικά φορολογικά μέτρα εναντίων των οικογενειών και μάλιστα των πολυτέκνων. Την χρονιά που πέρασε (2010) το Υπ. Παιδείας με την κατάργηση των μετεγγραφών που έστειλε στον καιάδα όσες οικογένειες αδυνατούσαν να στηρίξουν 2 ή 3 σπίτια ταυτόχρονα. Ιδιαίτερα οι πολύτεκνες οικογένειες παλεύουν σήμερα με πενιχρά μέσα να σταθούν κυριολεκτικά στα πόδια τους.
Την ίδια ώρα, το παρακράτος θεριεύει. Οι μιζαδόροι παραμένουν ανέγγιχτοι. Οι ‘επενδυτές’ της Ελβετίας είναι ‘άγνωστοι’. Οι βουλευτές διεκδικούν 270.000 ευρώ αναδρομικά, έκαστος. Τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν. Οι offshore εταιρείες ζουν και βασιλεύουν και τον κόσμο κυριεύουν. Και η ελληνική οικογένεια οδηγείται σε απόγνωση και αφανισμό. Μαζί της και η Ελληνική κοινωνία. Η πείνα και η εξαθλίωση βρίσκεται πλέον στο κατώφλι μας. Και όλα αυτά να ξεκινούν από το δημογραφικό. Μετά ακολουθούν όλα τα άλλα. Τέτοια κατάντια. Μα τέτοια κατάντια. ΝΤΡΟΠΗ!
Αναγνώστης